1 By zapewnić jak najmniej sprzątania po wymianie okien, warto przygotować pomieszczenia do prac, czyli zabezpieczyć meble, przedmioty kwiaty w pomieszczeniu przed kurzem. Podłogi należy zabezpieczyć grubymi foliami, plandekami lub tekturami.
2. Kliny i klocki dystansowe
Okna ustawia się w odpowiedniej pozycji za pomocą klinów i klocków dystansowych. Na klockach opiera się dolną część ramy, a kliny rozmieszcza po bokach oraz na górze. Dzięki tym elementom, można ustawić okno w odpowiedniej pozycji na czas montażu i tymczasowo je ustabilizować. Klocki i kliny wykonane są z tworzywa sztucznego lub drewna.
Pianka poliuretanowa
Stosuje się ją do wypełniania przestrzeni między ramą okna a ścianą. Pianka tworzy opaskę termoizolacyjną oraz kompensującą ruchy spowodowane odkształceniami ramy. Do montażu okien najbardziej polecana jest pianka niskoprężna. Należy nakładać ją cienką warstwą z obu stron okna. Trzeba wypełnić także miejsca, w których były włożone kliny montażowe. Pianka twardnieje po 24 godzinach, a zwilżenie podłoża przed jej aplikacją polepsza jej rozszerzanie się i przyczepność. Pianka jest paro-przepuszczalna, czyli wilgoć zgromadzona w domu może wydostać się tędy na zewnątrz. W sprzedaży są pianki, które można stosować także zimą, przy temperaturze do – 12oC.
Dyble lub kotwy
Okno powinno być zamocowane w ościeżu dyblami lub kotwami. Decyzję co do wyboru sposobu zamocowania okna podejmują montażyści, kierując się między innymi warunkami budowlanymi. Jedne i drugie zamocowania są dobre, choć mają swoje wady i zalety. Wielu monterów twierdzi, że dyble dają większą stabilność osadzenia niż kotwy. Nie zaleca się jednak stosowania dybli do mocowania dolnych części ościeżnic czy progów. Otwarte komory ościeżnic trudno jest zabezpieczyć przed przenikaniem wody opadowej i wilgoci. Dzięki kotwom możliwy jest montaż bez naruszenia ramy okna. Jest więc bardziej estetyczny (dyble wymagają przewiercenia ramy). Kotwa jest zaczepiana do profila, a w murze powinny być osadzone na dwa kołki rozporowe tak, aby nie zmieniały swojego położenia.
3. Ważne jest, aby okno przeznaczone do montażu winno posiadać wymiary umożliwiające jego prawidłowe ustawienie, wypoziomowanie na tzw. klockach podkładowych lub też listwie podokiennej. Pomiędzy ścianą a oknem należy zachować szczelinę o szerokościach, które po wykonaniu montażu powinno być gwarancją możliwości rozszerzania się okna pod wpływem zmian temperatury lub wilgoci. Szerokość wspomnianej szczeliny zależna powinna być od rodzaju materiału wykorzystywanego do produkcji okna, jak również jego rozmiarów oraz kolorów profili (okna z PVC oklejone ciemnymi okleinami łatwiej ulegają procesom nagrzewania, a tym samym bardziej się odkształcają).
Prawidłowe dopasowanie okna powinno być w związku z tym poprzedzone dokładnym, zmierzeniem w kilku miejscach otworu okiennego i sprawdzeniem, czy ościeże mają kąty proste. Ustalenie tego faktu związane jest z koniecznością mierzenia przekątnych otworu i porównanie ich długości. Jeżeli występują jakiekolwiek różnice, oznacza to, że żaden z kątów nie posiada 90o. Należy ponadto dokładnie wymierzyć wysokość otworu od zewnątrz i od wewnątrz oraz sprawdzić wzajemne ustawienie parapetu zewnętrznego i wewnętrznego, gdyż często występują różnice. Przy pomiarze wysokości okna należy uwzględnić zapas na listwę progową równy wysokości listwy. Przekraczanie ustalonych minimalnych wartości nie jest wskazane, ponieważ uniemożliwione jest wykonanie fugi łączącej w przypadku zbyt wąskiej szczeliny. Zbyt szeroka szczelina natomiast wpływa niekorzystnie, a nawet może uniemożliwić zakotwienie okna w ścianie.